1) απώλεια της πνευματικής λειτουργίες όπως η μνήμη, μάθηση, συλλογιστική, επίλυση προβλημάτων και αφηρημένης σκέψης ενώ αγενούς λειτουργίες παραμένουν ανέπαφες.

2) Μια κεκτημένα οργανικών διανοητική διαταραχή με απώλεια της πνευματικής ικανότητες των επαρκή σοβαρότητα να παρεμβαίνει με κοινωνικές ή επαγγελματικές λειτουργία. Τη δυσλειτουργία είναι πολύπλευρη και περιλαμβάνει τη μνήμη, συμπεριφορά, προσωπικότητα, απόφαση, προσοχή, χωρικές σχέσεις, τη γλώσσα, αφηρημένο σκέψης και άλλα διοικητικά καθήκοντα. Η πνευματική παρακμή είναι συνήθως προοδευτική, και αρχικά κλονίζει ακόμη και το επίπεδο της συνείδησης.